Symbole sabianskie. Wyrocznia
Symbole Sabianskie sa niezwyklym narzedziem, umozliwiajacym z niewiarygodna wnikliwoscia dotarcie do glebszych znaczen zawartych w horoskopie.
Odslaniaja nowe tematy, ktorych istnienie moze nie byc widoczne przy uzyciu tylko tradycyjnych metod. Sa one rutynowa czescia analizy Twojego horoskopu, na rowni z polozeniem planet w znakach, domach oraz aspektami.
Dlugo oczekiwana przez polskich astrologow pozycja, swiatowy bestseller, najdokladniej opisujacy pelne znaczenie wszystkich 360 stopni Zodiaku. Podrecznik uzupelniajacy warsztat kazdego wspolczesnego profesjonalnego astrologa.
Fragment:
HISTORIA SYMBOLI SABIANSKICH
Symbole Sabianskie to zadziwiajaco dokladne i intuicyjne narzedzie, ktore na polu astrologii istnieje stosunkowo od niedawna, gdyz w postaci swiadomej zaistnialo na poczatku dwudziestego wieku. Ze wzgledu na ich korzenie oraz sposob, w jaki zostaly �odkryte�, czasami traktowane sa podejrzliwie przez astrologow, ktorzy nie rozumieja, jak niewiarygodna wnikliwosc oferuje ich wykorzystanie. Symbole Sabianskie powstaly w San Diego, w Kaliforni, w 1925 roku, za sprawa Marca Edmunda Jonesa, znanego amerykanskiego astrologa i okultysty oraz utalentowanej jasnowidzacej, Elsie Wheeler. Marc Edmund Jones byl zainteresowany odkryciem zbioru symboli stopni (obrazu slownego dla kazdego stopnia Zodiaku), ktory bylby mniej fatalistyczny i osadzajacy, a za to by odzwierciedlal wspolczesne zycie amerykanskie lepiej niz aktualnie dostepne symbole stopni, takie jak symbole Sephariala, Charubela itd. Elsie Wheeler byla niezwykla jasnowidzaca, przez wiekszosc zycia dotknieta artretyzmem, posiadajaca nadzwyczajna zdolnosc �widzenia� symboli. Jej wiarygodnosc wsrod wielu jasnowidzacych tego rodzaju potwierdzil Dane Rudhyar, przy czym, jak napisal: �jej zdolnosc okazala sie byc rozwinieta w stopniu wrecz spektakularnym�. Podobno raczej zniechecajaco wplywaly na nia pytania, jakie zwykle zadawali jej klienci. Pytania w rodzaju: �Kiedy wyjde za maz?� i �Czy bede bogaty?� byly w jej pracy na porzadku dziennym.
Stopnie �ujawnily sie� podczas jednego dnia w 1925 roku w Parku Balboa w San Diego. Niestety, daty najwidoczniej nie zapisano. Marc Edmund Jones zawiozl swoim samochodem panne Wheeler do Parku Balboa, gdzie pracowali przez caly dzien. Specjalnie wybrali w parku miejsce bardzo blisko ruchliwego skrzyzowania, gdzie otaczaly ich wibracje nowoczesnego zycia amerykanskiego, oslonieci byli jednak drzewami, by im nie przeszkadzano. Jones uzyl zestawu trzystu szescdziesieciu tekturowych kart, czystych, jesli nie liczyc krotkiej notatki umieszczonej z jednej strony, zawierajacej znak i stopien. Tasowal te karty i wykladal jedna przed panna Wheeler, przy czym zadne z nich nie wiedzialo, jaki stopien i znak znajdowal sie na danej karcie. Panna Wheeler opisywala pewna scene, a Jones zapisywal ja na odwrocie karty, w zwiazku z czym wszystko odbywalo sie calkowicie przypadkowo. Po opracowaniu dziewiecdziesieciu Symboli zrobili przerwe, potem wykonali kolejne dziewiecdziesiat i wybrali sie na krotka przejazdzke, nastepnie kolejne dziewiecdziesiat, jeszcze jedna przerwa i ostatnie dziewiecdziesiat ukonczyli pod koniec dnia. Fakt, iz caly zestaw trzystu szescdziesieciu symboli powstal w jeden dzien jest nie lada wyczynem.
W latach trzydziestych uczniowie Jonesa, nalezacy do Zgromadzenia Sabianskiego zaczeli wykorzystywac te Symbole i otrzymali zadziwiajace rezultaty dzieki umieszczeniu ich w horoskopach urodzeniowych. Gdy Dane Rudhyar dowiedzial sie o ich nadzwyczajnej mozliwosci opisywania ludzkiego zycia i przeznaczenia, postaral sie o pozwolenie na wykorzystanie Symboli w swojej ksiazce Astrologia Osobowosci (pierwsze wydanie w 1936 roku). W ksiazce tej Rudhyar dokonal skrotowej, trzylinijkowej interpretacji. W 1953 roku Jones napisal wlasna ksiazke Symbole Sabianskie w Astrologii, opisujac je pod wzgledem polaryzacji znakow i podajac zarowno ich pozytywne, jak i negatywne interpretacje, a takze zilustrowal zastosowanie Symboli poprzez odniesienie ich do horoskopow tysiaca znanych osob. Co ciekawe, ksiazka ta zostala opublikowana w czasie koniunkcji Saturna z Neptunem.
Dwadziescia lat pozniej, w 1973 roku, po wielu badaniach i dociekaniach co do pelnej struktury trzystuszescdziesieciostopniowej serii, Rudhyar napisal Mandale Astrologiczna. Ta ksiazka nadala im nowa, niezwykla warstwe znaczeniowa, a Rudhyar, stosujac w niej podejscie bardziej holistyczne i humanistyczne, lansowal idee wykorzystania Symboli Sabianskich jako wyroczni. Opisal je jako �wspolczesny amerykanski I Ching�. W 1973 roku Saturn znalazl sie w opozycji do Neptuna.
Rola Saturna i Neptuna w tym procesie jest bardzo interesujaca. Marc Edmund Jones byl typem raczej saturnowym, z Ksiezycem w koniunkcji z Saturnem na Medium Coeli. Wyraznie widac to w jego stylu pisania, niemal pozbawionym znakow interpunkcyjnych, zas jego ksiazka daje silne wrazenie uporzadkowania i posiada w wysokim stopniu ustrukturyzowana forme. Choc styl Jonesa zawiera cale bogactwo znaczen, to jednak dosc trudno go zrozumiec. Wiele osob musi odczytywac zdania napisane przez Jonesa dwu lub trzykrotnie, zeby pojac, o czym w nich mowa. W przeciwienstwie do niego, styl pisania Dane Rudhyara mial charakter neptuniczny i rzeczywiscie Rudhyar mial Neptuna w koniunkcji z katem horoskopu, a scislej mowiac, z descendentem. Jego styl pisarski jest bardzo uduchowiony, czasami zas kwiecisty i kryje w sobie glebie, ktora moze byc odkrywana podczas kazdego kolejnego czytania.
Koniunkcja Saturn - Neptun, ktora miala miejsce w poznych latach osiemdziesiatych zbiegla sie z poczatkiem stopniowego odradzania sie zainteresowania tymi Symbolami i chociaz wciaz jeszcze istnieje w stosunku do nich pewien opor, to jednak zdecydowanie sie on zmniejsza. Obecnie czesto wlacza sie je do programow konferencji, a ostatnio pojawilo sie tez kilka publikacji, opisujacych ich wykorzystanie w astrologii i jako wyroczni.
